Tweet

Akın Bodur

Gezi Parkı direnişinin üçüncü yıldönümünde çocuklarını kaybeden Emel Korkmaz, Emsal Atakan ve Hatice Cömert Cumhuriyet gazetesine konuştu.

Üç anne Ahmet’lerinin evlerinde buluştu. Kaybettikleri çocuklarının fotoğraflarının altında, adeta müzeye dönüştürülen evde gazetemize konuşan anneler gözyaşlarını tutamadı.

HATAY’DA AHMET ATAKAN İÇİN YÜRÜYÜŞ

Antakya Gezi Direnişi’nde 3 evladını yitirdi. 22 yaşındaki Abdullah Cömert, 2 Haziran gecesi Antakya’da polis memuru Ahmet Kuş tarafından gaz kapsülüyle başından vurularak öldürüldü. O polisin tutuksuz yargılandığı dava Balıkesir’e alınırken “Abdocan”ı vuran polisi mahkemeye bile getiremeyen yargı, adaleti hala sağlayamadı. Üniversite öğrencisi Ali İsmail Korkmaz, 1 Haziran gecesi Eskişehir’de polislerin de aralarında bulunduğu eli sopalı bir grubun saldırısı sonucu geçirdiği beyin kanamasının ardından 38 günlük direnişine karşın 10 Temmuz’da öldü.

Vicdanlar unutmadı

Vicdanlar Ali İsmail’e atılan o son tekmeyi hiç unutmadı. 22 yaşındaki Ahmet Atakan’sa ODTÜ’deki protesto eylemlerine destek vermek için Antakya’da düzenlenen protestolar sırasında polisin biber gazlı müdahalesi sırasında bir apartmanın çatısından düşerek yaşamını yitirdi.

Gezi Direnişi’nin üzerinden 2 yıl geçerken geriye yüreği yaralı 3 anne kaldı. Ali İsmail Korkmaz’ın annesi Emel Korkmaz, Abdullah Cömert’in annesi Hatice Cömert ve Ahmet Atakan’ın annesi Emsal Atakan, Cumhuriyet gazetesi için Atakanların evinde bir araya geldi. Kaybettikleri çocuklarının fotoğraflarının altında, adeta müzeye dönüştürülen evde konuşan anneler gözyaşlarını tutamadı.

Neredesin adalet

“Ne bizim çocuğumuz için ne de diğer ölen gençler için 2 yıldır adalet yerini bulmadı” diyerek sözlerine başlayan Emsal Atakan, oğlunun ölümünü, aydınlatılmamasına ve yargı sürecinin hala başlatılmamasına isyan etti. Atakan, “20 aydır oğlum karatoprağın altında. Söyleyecek söz bulamıyorum. Çocuklarımız haksızlık karşısında mücadele verdi ve iktidar onları katletti. Hâlâ ‘marjinal, terörist, çapulcu’ diyorlar. Halbuki bizim çocuklar, tertemiz ailelerin çocukları. Biz çocuklarımızı eğitmek için göğsümüzü siper ettik. Eşim yurtdışına gitti ve 25 yıl Arabistan çöllerinde çalıştı. Neden? Çünkü bu ülkeye iyi bir evlat yetiştirmek için” dedi.

Sadece acı kaldı

Ali İsmail Korkmaz’ın annesi Emel Korkmaz, hem evlat acısı yaşadı hem de mahkeme sürecinde yaşatılan skandallarla acısı defalarca kanatıldı.

“Biz kendi halinde çok mutlu bir aileydik. Canımızı yaktılar, evlatlarımızı aldılar. Geriye sadece acı kaldı” diyen Emel Korkmaz, “Onun öldürülmesini hâlâ kabul edemiyorum. Dönüp baktığımızda sadece acıyı hisediyoruz. Hiçbir şeyden mutlu olamıyoruz, tat alamıyoruz. İki yıldır hep konuşuyoruz, hiçbir şeyi değiştiremedik” diyor.

Katili hala dışarıda

Abdullah Cömert’in annesi Hatice Cömert de yaşadıklarına isyan ediyor. Oğlunun, “İnsan hakları, iyi bir yaşam ve savaşa hayır demek için” sokağa çıktığını anlatan Hatice Cömert “Sokağa çıkmak yasak değil çünkü herkesin hakkını arama, mücadele etme hakkı var. Abdullah mücadele etti, direndi; ama ne fayda… Bu hükümet yüzünden bizim çocuklarımız katledildi. Oğlumu kaybetmemin üzerinden iki yıl geçti; ama hâlâ katili dışarıda. Ben katilin cezalandırılmasını istiyorum. Oğlum toprak altında, katili takım elbiseyle görev başında. Abdocan sahipsiz değil. Onun canı da ucuz değil” diyor. Oğlunu çok özlediğini ağlayarak anlatan anne Cömert, “Her gün düşünüyorum. Pencede dibinde oturuyor ve ‘Abdocan gelecek?’ diye düşünüyorum, ağlıyorum” diye konuştu.

Başka evlatlar ölmesin

Evlatlarını yitiren 3 acılı anne, “Evlatlarımızla birlikte bizi de öldürdüler” diyor. Yüreği yangın yeri olan üç anne, hem kaybettikleri evlatları için hem başka çocuklar ölmesin diye mücadelelerini sürdürüyor.

Hatice Cömert: “Beni bu hale düşüren, oğlumu öldürene destek olanlar da onun gibi katildir çünkü bizim çocuklarımızın hepsi gençti. Gelecekleri vardı; ama geleceği yıktılar. Bizi de öldürdüler. Ben çocuğum için yaşıyorum, ayaktayım. Bir oğlumu öldürdüler, bir oğluma da terörist muamelesi yaptılar, hakkında davalar açtılar. Biri de işsiz… Çocuklarımıza kimse iş vermiyor, korkuyorlar. Okuyan çocuk terörist olur mu? Olmaz. Gezi şehitlerini katlettiler, birçok kişiyi kör ettiler; ama biz bu gençleri unutturmayacağız. Sonuna kadar mücadele edeceğiz. Bunlarda hiç vicdan yok mu.”

(Cumhuriyet, 30.05.2016)