Tweet

Yeni yıla çoğu kişi umutlarla girerken, ne yazık ki bazılarımız için yeni yılın ilk saatlerinde daha umutlar solup gitti. İzmir’de evlerinin çatısından havai fişek gösterisini izleyen 11 yaşındaki Arif Dallı nereden geldiği belli olmayan bir kurşunla başından vuruldu. Çok değil, daha geçtiğimiz Eylül ayında da yine İzmir’de bu sefer de oyun parkında başından vurularak ölen Umut Ceylan ders olmamış kutlamalarda silah kullananlara.

Bireysel silahlanmanın en acı faturası küçük çocuklarımıza ödetiliyor. Konya’da evinin önünde oynarken vurulan Gonca Yaman, Urfa’da belediye otobüsünde giderken camdan seken kurşunla hayatını kaybeden Yusuf Kerem… 2012 yılında isimlerini tek tek yazamadığımız tam 152 çocuk 97 vakada bireysel silahlar ile öldürülmüşler.   

Bir başka fatura da intihar vakalarında karşımıza çıkıyor. Yılda yaklaşık 2 bin 500 intihar vakası yaşanan Türkiye’de, 2012 yılında gazetelere yansıyan haberlerden derlediğimiz istatistiklerde bireysel silahlı intiharlar, tüm bireysel silahlı olayların yüzde 20’sini oluşturuyor. 2012 yılında yaşanan 1141 bireysel silahlı vakanın 231’i intihar vakası olarak gerçekleşmiş. Sadece 22 olay bıçakla işlenmiş, 84 vakada tüfek, 125 vakada da tabanca kullanılmış. Bıçakla gerçekleşen intihar olaylarında ölüm oranı yüzde 30’larda kalırken, ateşli silahlarda ölüm oranı yüzde 88 olmuş. Amerika’da yapılan araştırmalar intiharların artmasını silahların varlığına bağlıyor, üstelik silahla intihar diğer yöntemlerden çok daha ölümcül. Silahla intiharlarda ‘başarı oranı’ yüzde 90, zehirle intiharlarda ise yüzde 30. Türkiye’deki rakamlar ile birebir örtüşüyor. Aynı zamanda ateşli silahlar en az çaba ve kararlılık gerektiren yöntem, zira tetiği çekmenin kolaylığı ani bir itkiyle hareket edenleri cezbediyor. İntihardan kurtulanlar üzerinde yapılan çalışmalar, her 10 kişiden sadece 1’inin ikinci kez teşebbüs ettiğini gösteriyor.

Türkiye’de bireysel silahlanmanın boyutu illa toplu katliamlara mı dayanmalı da siyasi erk harekete geçmeli? Geçtiğimiz günlerde Başbakanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan’a bir mektup gönderdik. 2012 yılında ölen 152 çocuk yeterli değil mi? İlla bir okulda toplu olarak öldürülmelerini mi beklemek lazım? Sayın Barack Obama toplu çocuk katliamlarından sonra harekete geçti. Bize bunu mu beklemeliyiz? Bir taraftan da söyle bir gerçek var: ABD’deki okul katliamına yol açan akıl sağlığı yerinde olmayan 1 kişiydi. Oysa bizde 152 çocuğun ölümüne neden olan 97 kişi tek tek cinayet işlemiştir. Çocuk öldüren bu kişilerin akıl sağlığının yerinde olduğundan şüphe duymamak elde değil. Bu nedenle silah kanunun acilen ele alınması lazım.

Yeni yılda en büyük dileğimiz silah kanununun yeniden ele alınması, ruhsatsız silah bulundurmanın çok ağır cezalar ile engellenmesi. 2013 için dileğimiz bireysel silahlı olayların yarı yarıya düştüğü, serseri kurşunlarla ölenlerin sıfırlandığı, intihar vakalarında da ateşli silah kullanımının minimuma indiği bir yıl olmasıdır.

İyi haftalar,
Umut Vakfı