Tweet

MEHMET SARCAN

ANKARA – Gençler arasında hızla yaygınlaşan madde bağımlılığı, yetkililer ve ailelerin yetersiz kalmasıyla büyüyen bir sorun olmayı sürdürüyor.

Bağımlılıktan kurtulmayı başaranlar ise şimdilerde kaybettiklerini kazanmaya çalışıyor. ‘Merve Aslan’ kod adlı genç kız da onlardan biri. 13 yaşında ilkokuldayken esrarla tanışan Aslan’ın anlattıkları, uyuşturucuyla mücadelede devlet-aile-okul işbirliğinin şart olduğunu gözler önüne seriyor. İşte Aslan’ın üstüne kâbus gibi çöken uyuşturucu gerçeğinden satır başları:

ESRAR İÇİN HIRSIZLIK: Annem şizofren, babam hastaydı. İlk sigara ve alkolle başladım. Ardından esrar… Kullandığım maddenin esrar olduğunu fark etmedim. Söylediklerinde iş işten geçmişti. Bali, çakmak gazı, afyon taşı ve benzerini kullandım. Maddi olarak bulamaz hale geldim ve erkek arkadaşım hırsızlık yapmamı söyledi. Babamın paralarını çalmaya başladım.

HASTANEDEN ATILDIM: Bir gün çok fazla içtik ve eve gitmedim. Ailem de durumu polise bildirmiş, o zaman gerçek ortaya çıktı. Sonra beni hastaneye yatırdılar. ‘Genetik şüpheli şizofren ve bağımlı’ teşhisi konuldu. Hastane psikolojimi bayağı bozdu. Kollarımı kesmeye başladım. Ondan sonra hastaneden atıldım. Torbacılık yapmaya başladım, yakalandım, cinayetlere şahit oldum.

KENDİME GÜVENDİM: Bir yerden sonra bu ortamlardan midem bulandı ve ‘tedavi olmak istiyorum’ dedim. Sonra hastane ve temizlenme süreci başladı. Doktorlarım sayesinde temiz kaldım. Kendime güvendim. Hayata bakış açımı değiştirdim. Okuldan atıldım, dışarıdan bitirmek için başladım. Ayık kafayla nasıl eğlenilebilir öğrendim. Aileme bakıyorum, çalışıyorum, yani uyuşturucu olmadan gerçek duyguları, gerçek sevgileri görmeye başladım. (CİHAN)

(Zaman, 20.08. 2014)