Tweet

Halil Mirza TEZKAN

Tatilcilere tekne turu yaparak geçimini sağlayan Zafer Kaptan (Ata Demirer), annesi Döndü (Ata Demirer) ile ayrıldığı nişanlısı Mehtap’ın (Seda Güven) babası İbrahim Kaptan (Salih Kalyon) arasına sıkışmış bezgin bir hayat sürerken, sete ara verip kısa bir tatil yapmak isteyen dizi oyuncusu Aslı (Tuvana Türkay) ile karşılaşır. ‘İlk bakışta aşk’ şimşekleri çakmasa da, olaylar Aslı ile Zafer Kaptan’ın aşkına doğru hızla ilerleyecektir. Ancak İstanbul’un zorunlulukları Aslı’yı tutulduğu Zafer Kaptan ile mesleği arasında bir seçim yapmakla karşı karşıya bırakacaktır.

FARKLI TİPLEMELERLE BAŞARI YAKALAMAK

Komedi sanatının en büyük sıkıntılarından birisi, yaratılan tiplemelerin, deyim yerindeyse, sanatçının üstüne yapışması ve kaderini belirlemesidir. Vahi Öz (Horoz Nuri), Kemal Sunal (İnek Şaban), Şahan Gökbakar (Recep İvedik) gibi… Farklı tiplemelerle seyircisi tarafından aynı coşkuyla benimsenen oyuncu komedi dünyasında çok ender görülür ki, bunların günümüzde en önemli ismi, Ata Demirer’dir.

Osmanlı Cumhuriyeti, Eyvah Eyvah, Berlin Kaplanı, Niyazi Gül Dörtnala ve şimdi de Olanlar Oldu filmiyle hem öyküleri ve hem de yarattığı karakterler bakımından hiç benzeşmeyen filmler yaptığı halde, hepsinin de seyirci tarafından ilgi görmesi, üzerinde durmaya değer, seçkin bir yaratıcılık örneği…

HAYATIN İÇİNDE OLUŞAN ÖYKÜLER

Ata Demirer iki laf çakarak seyirciyi bel altından okşayan senaryolar yazmaz. Seyirciyi güldürmek için karton karakterlerine şapşallık tiradı attırmaz. Sevgi ve bolca umutla harmanlanan küçük adam öyküsüdür Demirer’in senaryoları. Tutulmasının temel nedeni de budur. Dikkat edilirse, ‘Niyazi Gül Dörtnala’ haricindeki tüm filmler karikatür tiplemelerden uzak, hayatın içerisinden ve Türkiye’nin büyük çoğunluğunun özlemleri ve hayatlarıyla birleşen öykülerden oluşur.

GİŞE BAŞARISI VAR KÜFÜR SOSU YOK

Saçma sapan öykülerin saçma sapan tiplemelerle buluşturulup bolca küfür sosu katarak önümüze getirildiği sözüm ona güldürülerle kıyasladığımızda, Ata Demirer’in ‘Olanlar Oldu’ filmi için hatlıkla sinemamızın organik filmi diyebiliriz. Örneğin, Şahan Gökbakar’ın da üzerindeki Recep İvedik baskısından kurtulmak istediğini ve denediğini biliyoruz. Gökbakar’ın bu anlamda Demirer’den yol yöntem öğrenebileceğini rahatlıkla söyleyebiliriz.

(Aydınlık, 03.02.2017)